|
คาถาชินบัญชร โดยสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) |
|
****** |
|
 |
|
|
|
พระคาถานี้เป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์ตกทอดมาจากลังกา
ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯค้นพบในคัมภีร์โบราณและได้ดัดแปลงแต่งเติมให้ดีขึ้น
เป็นเอกลักษณ์พิเศษ
ผู้ใดสวดภาวนาพระคาถานี้เป็นประจำสม่ำเสมอจะทำให้เกิดความสิริมงคลแก่ตนเอง
ศัตรูไม่กล้ากล้ำกราย มีเมตตามหานิยม ขจัดภัย ตลอดจน คุณไสยต่างๆ
ก่อนเจริญภาวนาให้ตั้งนะโม ๓ จบ แล้วระลึกถึงหลวงปู่โตและตั้งคำอธิษฐานแล้วเริ่มสวด
เริ่มสวด นะโม 3 จบ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ |
|
|
นึกถึงหลวงปู่โตแล้วตั้งอธิษฐาน |
|
ปุตตะกาโมละเภปุตตัง ธะนะกาโมละเภธะนัง
อัตถิกาเยกายะญายะ เทวานังปิยะตังสุตตะวา
อิติปิโสภะคะวา ยะมะราชาโน ท้าวเวสสุวัณโน
มรณังสุขัง อะระหังสุคะโต นะโมพุทธายะ
เริ่มบทพระคาถาชินบัญชร
|
|
|
|
|
1 |
ชะยาสะนากะตา พุทธา |
เชตวา มารัง สะวาหะนัง |
|
จะตุสัจจาสะภัง ระสัง |
เย ปิวิงสุ นะราสะภา. |
|
|
|
2 |
ตัณหังกะราทะโย พุทธา |
อัฏฐะวีสะติ นายะกา |
|
สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง |
มัตถะเกเต มุนิสสะรา. |
|
|
|
3 |
สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง |
พุทโธ ธัมโม ทะวิโลจะเน |
|
สังโฆ ปะติฏฐิโต มัยหัง |
อุเร สัพพะคุณากะโร. |
|
|
|
4 |
หะทะเย เม อะนุรุทโธ |
สารีปุตโต จะทักขิเณ |
|
โกณฑัญโญ ปิฏฐิภาคัสมิง |
โมคคัลลาโน จะ วามะเก. |
|
|
|
5 |
ทักขิเณ สะวะเน มัยหัง |
อาสุง อานันทะ ราหุโล |
|
กัสสะโป จะ มะหานาโม |
อุภาสุง วามะโสตะเก. |
|
|
|
6 |
เกสันเต ปิฏฐิภาคัสมิง |
สุริโย วะ ปะภังกะโร |
|
นิสินโน สิริสัมปันโน |
โสภิโต มุนิปุงคะโว |
|
|
|
7 |
กุมาระกัสสโป เถโร |
มะเหสี จิตตะ วาทะโก |
|
โส มัยหัง วะทะเน นิจจัง |
ปะติฏฐาสิคุณากะโร. |
|
|
|
8 |
ปุณโณ อังคุลิมาโร จะ |
อุปาลี นันทะ สีวะลี |
|
เถรา ปัญจะ อิเม ชาตา |
นะลาเต ติละกา มะมะ. |
|
|
|
9 |
เสสาสีติ มะหาเถรา |
วิชิตา ชินะสาวะกา |
|
เอเตสีติ มะหาเถรา |
ชิตะวันโต ชิโนระสา |
|
ชะลันตา สีละเตเชนะ |
อังคะมังเคสุ สัณฐิตา. |
|
|
|
10 |
ระตะนัง ปุระโต อาสิ |
ทักขิเณ เมตตะ สุตตะกัง |
|
ธะชัคคัง ปัจฉะโต อาสิ |
วาเม อังคุลิมาละกัง |
|
|
|
11 |
ขันธะโมระปะริตตัญจะ |
อาฏานาฏิยะ สุตตะกัง |
|
อากาเส ฉะทะนัง อาสิ |
เสสา ปาการะสัณฐิตา |
|
|
|
12 |
ชินา นานาวะระสังยุตตา |
สัตตัปปาการะ ลังกะตา |
|
วาตะปิตตาทะสัญชาตา |
พาหิรัช ฌัตตุปัททะวา. |
|
|
|
13 |
อะเสสา วินะยัง ยันตุ |
อะนันตะชินะ เตชะสา |
|
วะสะโต เม สะกิจเจนะ |
สะทา สัมพุทธะปัญชะเร. |
|
|
|
14 |
ชินะปัญชะระมัชฌัมหิ |
วิหะรันตัง มะฮี ตะเล |
|
สะทา ปาเลนตุ มัง สัพเพ |
เต มะหาปุริสาสะภา. |
|
|
|
15 |
อิจเจวะมันโต |
สุคุตโต สุรักโข |
|
ชินานุภาเวนะ |
ชิตุปัททะโว |
|
ธัมมานุภาเวนะ |
ชิตาริสังโฆ |
|
สังฆานุภาเวนะ |
ชิตันตะราโย |
|
สัทธัมมานุภาวะปาลิโต |
จะรามิ ชินะ ปัญชะเรติ. |
|
|
|
|
|
|
|
|
คำแปล
1. พระพุทธเจ้าและพระนราสภาทั้งหลาย ผู้ประทับนั่งแล้วบนชัยบัลลังก์
ทรงพิชิตพระยามาราธิราชผู้พรั่งพร้อมด้วยเสนาราชพาหนะแล้ว เสวยอมตรส คือ
อริยะสัจธรรมทั้งสี่ประการ เป็นผู้นำสรรพสัตว์ให้ข้ามพ้นจากกิเลสและกองทุกข์
2. ๒๘ พระองค์ คือ พระผู้ทรงพระนามว่า ตัณหังกรเป็นต้น พระพุทธเจ้าผู้จอมมุนี ทั้งหมดนั้น
3. ข้าพระพุทธเจ้าขออัญเชิญมาประดิษฐานเหนือเศียรเกล้า
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประดิษฐานอยู่บนศีรษะ
พระธรรมอยู่ที่ดวงตาทั้งสอง
พระสงฆ์ผู้เป็นอากรบ่อเกิดแห่งสรรพคุณอยู่ที่อก |
|
|
|
4. พระอนุรุทธะอยู่ที่ใจ พระสารีบุตรอยู่เบื้องขวา
พระโมคคัลลาน์อยู่เบื้องซ้าย พระอัญญาโกณทัญญะอยู่เบื้องหลัง
5. พระอานนท์ กับ พระราหุล อยู่หูขวา
พระกัสสะปะ กับ พระมหานามะ อยู่ที่หูซ้าย
6. มุนีผู้ประเสริฐ คือพระโสภิตะผู้สมบูรณ์ด้วยสิริดังพระอาทิตย์ส่องแสง
อยู่ที่ทุกเส้นขน ตลอดร่างทั้งข้างหน้าและข้างหลัง |
|
|
|
7. พระเถระกุมาระกัสสะปะผู้แสวงบุญทรงคุณอันวิเศษ
มีวาทะอันวิจิตรไพเราะอยู่ปากเป็นประจำ
8. พระปุณณะ พระอังคุลิมาล พระอุบาลี พระนันทะ และพระสีวะลี
พระเถระทั้ง ๕ นี้ จงปรากฏเกิดเป็นกระแจะจุณเจิมที่หน้าผาก
9. ส่วนพระอสีติมหาเถระที่เหลือผู้มีชัยและเป็นพระโอรส
เป็นพระสาวกของพระพุทธเจ้าผู้ทรงชัย แต่ละองค์ล้วน
รุ่งเรืองไพโรจน์ด้วยเดชแห่งศีลให้ดำรงอยู่ทั่วอวัยวะน้อยใหญ่ |
|
|
|
10. พระรัตนสูตรอยู่เบื้องหน้า พระเมตตาสูตรอยู่เบื้องขวา
พระอังคุลิมาลปริตรอยู่เบื้องซ้าย พระธชัคคะสูตรอยู่เบื้องหลัง
11. พระขันธปริตร พระโมรปริตร และพระอาฏานาฏิยสูตร
เป็นเครื่องกางกั้นดุจหลังคาอยู่บนนภากาศ
12. อนึ่งพระชินเจ้าทั้งหลาย นอกจากที่ได้กล่าวมาแล้วนี้
ผู้ประกอบพร้อมด้วยกำลังนานาชนิด มีศีลาทิคุณอันมั่นคง
สัตตะปราการเป็นอาภรณ์มาตั้งล้อมเป็นกำแพงคุ้มครองเจ็ดชั้น
13.
ด้วยเดชานุภาพแห่งพระอนันตชินเจ้า ไม่ว่าจะทำกิจการใดๆ
เมื่อข้าพระพุทธเจ้าเข้าอาศัยอยู่ในพระบัญชรแวดวงกรงล้อม
แห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอโรคอุปัทวะทุกข์ทั้งภายนอกและภายใน
อันเกิดแต่โรคร้าย คือ โรคลมและโรคดี เป็นต้น
เป็นสมุฏฐานจงกำจัดให้พินาศไปอย่าได้เหลือ |
|
|
|
14. ขอพระมหาบุรุษผู้ทรงพระคุณอันล้ำเลิศทั้งปวงนั้น
จงอภิบาลข้าพระพุทธเจ้า ผู้อยู่ในภาคพื้น ท่ามกลางพระชินบัญชร
ข้าพระพุทธเจ้าได้รับการคุ้มครองปกปักรักษาภายในเป็นอันดีฉะนี้แล |
|
|
|
15. ข้าพระพุทธเจ้าได้รับการอภิบาลด้วยคุณานุภาพแห่งสัทธรรม
จึงชนะเสียได้ซึ่งอุปัทวอันตรายใดๆ ด้วยอานุภาพแห่งพระชินะพุทธเจ้า
ชนะข้าศึกศัตรูด้วยอานุภาพแห่งพระธรรม ชนะอันตรายทั้งปวงด้วยอานุภาพ
แห่งพระสงฆ์ ขอข้าพระพุทธเจ้าจงได้ปฏิบัติและรักษาดำเนินไปโดยสวัสดีเป็นนิจนิรันดรเทอญฯ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ขอบคุณข้อมูล ...... |
https://84000.org/pray/chinnabanchorn.shtml |
https://84000.org/pray/chinnabanchorn.shtml |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*** |
***** |
|
|